Μάνη

Αναχώρηση από Γλυφάδα 7:00, Σύνταγμα 7:20 και Ομόνοια 7:30, με ενδιάμεση στάση φτάνουμε στον πρώτο μας προορισμό το Γύθειο. "Βολτάρουμε στο Γύθειο. Χρωματιστά νεοκλασικά του 19ου αιώνα σκαρφαλώνουν την πλαγιά του καταπράσινου λόφου που οι ντόπιοι αποκαλούν Ακούμαρο , επίσημη ονομασία Λαρύσιο, με τα χρώματά τους να καθρεφτίζονται στα νερά του λακωνικού κόλπου. Η καρδιά της πόλης χτυπά στην προκυμαία της, εκεί όπου ουζερί και café απλώνουν τραπεζάκια έξω, εκεί όπου θα γευματίσουμε, νοστιμιές της θάλασσας σας προτείνουμε. Εκεί, επίσης, όπου δεσπόζει το εντυπωσιακό νεοκλασικό Δημαρχείο που σχεδίασε ο Ερνέστος Τσίλλερ το 1890, και εκεί απ’ όπου ξεκινούν δρόμοι και σοκάκια που ανηφορίζουν ως την κορυφή του λόφου, κάνοντας ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε ολάνθιστες αυλές, πέτρινα σπίτια κι εκκλησάκια. Και πολλά άλλα που θα τα πούμε από κοντά. Ο επόμενος σταθμός είναι και ο προορισμός μας, ο Γερολιμένας. Πέτρινα σπίτια, άγονη γη, πολλές ιστορίες, ωραίοι άνθρωποι, καταπληκτικές γεύσεις και η απίστευτη θέα στη Μεσόγειο θάλασσα. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας.

Το πρωινό μας, καταρχήν, η απίστευτη θέα που θα μας γεμίσει όλη την ύπαρξη μας, Στη συνέχεια θα πάρουμε το πρωινό μας. Ξεκινάμε για τον επόμενο προορισμό μας που είναι η Βάθεια. Ένα τοπίο που δε θα βρεις αλλού στην Ελλάδα, επιβλητικό και μοναδικό. Ο επισκέπτης στη Μάνη ξέρει ότι θα έρθει κοντά με τη φύση και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική. Αυτό το μέρος έχει κάτι διαφορετικό. Ξεχωρίζει. Είναι η επιβλητικότερη έξαρση ενός τοπίου μανιάτικου. Με την γοητεία των πύργων και την ιδιαίτερη ιστορία. Σε ένα παιχνίδισμα ανάμεσα στη θάλασσα και την άγονη γη. Η Βάθεια είναι η έκπληξη που σου επιφυλάσσει η Μάνη. Το ζω, το φωτογραφίζω, το καταγράφω, μοναδικές εικόνες. Ακολουθούμε τον επαρχιακό δρόμο για Ταίναρο ενώ από ψηλά συναντάμε το Πόρτο Κάγιο και το Μαρμάρι. Φτάνουμε στο Ακρωτήρι Ταίναρο.Το μονοπάτι από τα Κοκκινόγεια έως την άκρη του Ταινάρου είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον περπάτημα της Μέσα Μάνης, γιατί περικλείει όλη την υποβλητική γοητεία του μανιάτικου τοπίου. Η περιοχή εκκίνησης ήταν μάλιστα, κατά τους αρχαίους Έλληνες, η είσοδος στον Κάτω Κόσμο, αφού εδώ βρισκόταν ένα πασίγνωστο στην αρχαιότητα ψυχοπομπείο. Το μονοπάτι ξεκινάει στο τέλος του δρόμου Αρεόπολης-Ταινάρου, στον δυτικό κολπίσκο του όρμου Πόρτο Στέρνες, δίπλα από τον βυζαντινό ναό των Αγίων Ασωμάτων, που είναι χτισμένος με πέτρες από τον παρακείμενο ναό του Ταινάριου Ποσειδώνα. Περίπου 300 μέτρα μετά, το μονοπάτι περνάει δίπλα από τα ερείπια του αρχαίου οικισμού, το ρωμαϊκό ψηφιδωτό και την παραλία της Αριάς. Το τοπίο είναι γεμάτο ξερολιθιές και χαμηλούς θάμνους, αγκαθωτά βάτα, θυμάρι και ρίγανη. Σε όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας, καθαρό μονοπάτι δύο χιλιομέτρων, η θέα στον όρμο Πόρτο Στέρνες και στο πέλαγος είναι μαγευτική. Το ακρωτήρι διατηρεί ακόμη, χάρη στους ναυτικούς, το αρχαίο του όνομα Ματαπάς. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο μας.

Πρωινό ξεκινάμε με την καταπληκτική θέα της Μεσογείου και ακολουθεί το "έμπρακτο" πρωινό. Σήμερα αποχωριζόμαστε , τον Γερολιμένα, ένα μαγικό σκηνικό με αυθεντική, μανιάτικη αύρα, και διάφανα νερά που μοιάζουν με ψεύτικα. Από τους αντιπροσωπευτικούς οικισμούς της Μάνης, ο παραθαλάσσιος οικισμός με την ανεπιτήδευτη γοητεία που ασκεί αποτελεί πραγματικό στολίδι για την ευρύτερη περιοχή της Λακωνίας. Όμως ο δρόμος της επιστροφής θα μας αποζημιώσει με δύο διαμάντια το ένα είναι το Λιμένι, ο παράδεισος της Μέσα Μάνης. Το παραμυθένιο χωριό που έχει καταφέρει να μαγέψει ολόκληρη την Ευρώπη και το άλλο είναι η Καρδαμύλη. Ο παράδεισος της Ελλάδας βρίσκεται στη Μεσσηνιακή Μάνη. Ο Μαρσέλ Προυστ έλεγε ότι οι μόνοι αληθινοί παράδεισοι είναι αυτοί που έχουν χαθεί, αλλά μάλλον το είπε επειδή, πιθανότατα, δεν είχε περάσει από την Καρδαμύλη. Ενδιάμεσες στάσεις η επίσκεψή μας στο Σπήλαιο Δυρού και στη γραφική Αρεόπολη. Επιστροφή στην Αθήνα.